Zand in je String

Rembrandt is niet dood! Hij woont in "The Fun House" in Renesse en heeft ons daar dit weekend nagetekend. Kijk maar naar de handtekening.
Het was erg fijn met mijn stoere lover in Zeeland. Even dat buitenlandgevoel, weg van alles, je telefoon uitzetten. Vergis je niet over dat laatste, dat is best nog wel even slikken. Wat een moment! Mijn telefoon heeft al jaren niet uitgestaan. In het begin voel je een lichtelijke paniek door je heen gaan. "Wat mis ik nu allemaal?" "Heeft niemand mij dringend nodig?" En dan besef je dat je echt niet zo onmisbaar bent en dat alles heus wel even kan wachten. Ik moest zelfs heel even nadenken hoe je dat ding eigenlijk compleet uitzet. Maar het lukte, en ik was vrij om volledig los te gaan!
We hebben het hele rijtje afgewerkt; uitslapen, ontbijt op bed, samen in bad, samen over het strand wandelen, in de duinen zitten en uitkijken over de zee, iets drinken, iets eten, een cafeetje bezoeken, en dan een film kijken in bed. Als ik in een hotel verblijf, maakt het me geen drol uit wat er op tv is. Het is gewoon domweg leuk om in je hotelkamer in je hotelbed naar de hoteltv te kijken. Ik heb een ultraslechte film gekeken met die gozer van The Ranger. Hoe heet hij ookalweer? (En; who gives a damn?) Ik heb me opperbest vermaakt.
We waren dit weekend ook gezegend met een prachtig zonnetje, zodat ik nu met sproetjes achter het toetsenbord zit. We konden zo op een postkaartje; een stelletje hand in hand met de schoenen en sokken uit, wandelend over het strand. ("Groetjes uit Renesse!") We hebben het voetspoor van een vogel gevolgd, en naar schelpjes gekeken. En ik heb met mijn voet in een kwal geprikt. Ik moest aan silliconentieten denken. What up met al dat zand trouwens? Tussen je tenen is fijn, daar doe je het voor. Maar op de één of andere manier heb ik ook zand in mijn onderbroek, oren, bh en haar gekregen. De zee doet trouwens iets met je hersenen. Dat zou echt eens onderzocht moeten worden. Als de geur van vis en zout je neus binnendringt, zit je plotseling samen turend naar de horizon te filosoferen over de wonderlijke kloot die onze aarde is.

Ik denk dat mensen dan ook het beste voortaan ruzies en geschillen aan zee moeten oplossen. Zet al die politieke vergaderingen, hooligans en gefrustreerde moslims voortaan op het strand neer. Je wordt er rustig van, mensen. Wanneer je naar de zee kijkt, besef je hoe nietig je zelf bent en leer je relativeren. Echt, doe daar wat mee. :o)