Heb je weleens een huilende man gezien, die op zijn knieën voor jouw zit, smeekt om jouw liefde?
Ikke wel, gisterenavond. Ik moest er zelf bijna van huilen, zo vervuld van medelijden was ik.
Ik hoorde zijn hart breken toen ik hem zei dat ik hem niet kon geven wat hij wilde. Een vreselijk geluid.
Wat moet ik hier nou mee? Ik kan niet hard zijn, ik kan iemand niet in zijn gezicht zeggen op te rotten en me met rust te laten.
Het liefst wilde ik hem in mijn armen nemen en troosten, maar ik wist dat dat alleen maar een verkeerd signaal zou afgeven.
Het is zo oneerlijk dat sommige mensen verliefd worden en hun gevoelens niet beantwoord krijgen. Zo zonde, van al die mooie gevoelens...
want ze kunnen ze niet kwijt. Ze kunnen ze niet delen... en dat ze dan zo ver heen zijn dat ze hun zelfrespect en trots opzij zetten en op hun knieën vallen..een laatste
wanhopige poging doen hun wens te vervullen voordat hun hart in duizenden stukjes uit elkaar valt... ik hoop dat er een lief meisje is die zijn stukjes kan oprapen
en ze voorzichtig kan lijmen.
Ik ben een softie, ik ben niet gemaakt om met dit soort situaties om te gaan! Maar ook dat moet ik natuurlijk leren. (helaas) Het leven is jammergenoeg zwaar op zijn tijd,
we krijgen ongewild te maken met angsten en depressies, eenzaamheid en verdriet, dood, verderf.... een constant afscheid nemen en opnieuw beginnen.
Ik zal kruipen tot ik kan staan...staan tot ik kan lopen...
lopen tot ik kan rennen...rennen tot ik kan racen...
racen tot ik kan winnen.
Prenumerera på:
Kommentarer till inlägget (Atom)
5 kommentarer:
Hey Hannah, wat verrot dit zo..Schrale troost, je hebt je best gedaan en zulk soort dingen zijn volgens mij altijd enorm kut.. Ik ben morgen in zutphen, als je tijd hebt kom ik even langs. Kus Else
Onder sommigen is het idee ontstaan dat dit om Michel gaat, maar nee wij zijn nogsteeds samen hoor... sorry voor eventuele misverstanden :o)
Maar het blijft een kutsituatie inderdaad, ik trek het mij erg aan wanneer ik iemand zo gekwetst moet zien.. bah
Hannah kan jij me uitleggen hoe ik in vredesnaam links bij mn blog kan zetten? Ik wil je dr even bijvoegen namelijk..
Hannah, wat verschrikkelijk! Ik ken deze klote-situatie vanaf beide kanten van de smeekbede. Er is geen enkele manier om dit charmant of pijnloos op te lossen, maar snel en duidelijk is beter dan vaag en slepend. Je hebt het goed gedaan, lieverd.
Kus!
Ik zal kruipen tot ik kan staan, staan totdat ik kan lopen, en lopen totdat ik kan winnen. Het liefst skip ik er een paar op zn tijd. Het heeft af en toe gewerkt, maar deze keer weer niet. Ontbeantwoorde liefde op elke manier dan ook sucked. Ik begrijp t dan ook niet! Als we allemaal onze trots opzij kunnen zetten wat betreft onze normen en waarden, wat je in een ander standaard leuk vind etc, leer je er misschien nog eens wat van! Ja toch? Maarja, om het spelletje in de liefde altijd maar mee te spelen blijf ik moeilijk en onduidelijk vinden! Maar t zal blijven helaas. Totdat ik iemand vind waarmee dat niet meer zo nodig hoeft. Of ik neem een hond, die speelt t spelletje niet. Alleen als ie honger heeft of wilt.. spelen. Hehe. Zo, nu ga ik weer verder met radio luisteren *standaard elke zondag of course*. Hopen dat er dit keer niet elke 15 min een liefdesliedje voorbij komt... kus maartje
Skicka en kommentar