kendine iyi bak

Ik ben doorgezakt vanavond. Martini baby, martini baby, martini baby. Vriendin kwam op bezoek, we zaten vanaf 13 uur al aan de drank op het terras. Op Sex and the City-mode ingesteld over de toekomst praten en samen balen dat je tieten maar niet groeien.( Waarom heeft God het niet zo geschapen dat het vet in mijn koekies in mijn tieten gaat zitten?) En over mannen, vanzelfsprekend. Ik hou van hem, en hij ook. Het zit op de bank en het zapt, kan ik hem nog ruilen? Tja, wat rijmt er eigenlijk op huwlijk?

Ik snap iets niet. AANSTEKERS. Rare dingen, als je er eens bij stilstaat. Soms heb je er twee, dan zeven en plotseling weer één. Waar gaan ze heen? Ik heb er nog nooit een gekocht. Ik heb ze altijd. En als ik ze nodig heb kan ik er geen vinden. Dit is aansteker-eigen. Een mondiale kwestie, daar moet eens serieus over gepraat worden. Zelf ontvlammende sigaretten, dat wil ik.
Waarom raken mensen verveeld? Waarom kan een boek, een liedje of een lover niet eeuwig boeien? Ik geniet zo van een nummer, en ik vind het jammer dat ik het na tien keer niet meer zo mooi vind als de eerste keer dat ik het hoorde... Waarom worden we getergd door een angst dat ook wij zo vervangbaar zijn? Alles lijkt zo tijdelijk in het leven...
Waarom kan ik niet stoppen met nagelbijten?

We're just ordinary people, we don't know which way to go...
Maybe this time we'll take it slow...





hik