zielig weekend

Vorige week is er een groot bedrag uit mijn portemonnee gestolen. Ik heb er een wijze les uit getrokken, ik zal nooit meer met zoveel geld op zak rondlopen. Maar ik heb liever mijn geld terug dan een les geleerd te hebben... dus, gisterenavond zijn we met z'n allen naar het Holland Casino gereden om mijn geld terug te winnen! Vol goede moed en met de eurotekentjes in onze ogen begonnen we te spelen...totdat we alles verloren hadden. Hoe in hemelsnaam kan dat balletje na NEGEN keer op rood gevallen te zijn voor de tiende keer wéér op rood vallen? We hadden alles op zwart gezet, we wisten het zeker... Met nog minder dan voorheen gingen we teleurgsteld naar huis. Het was een gezellige avond, maar ik ben nogsteeds blutter dan blut. Het valt me op, dat ik goede vrienden om mij heen heb verzameld in de loop der jaren. Ik heb hier en daar een tientje gekregen en van mams een tas vol eten. Ik red het wel! Een luxe vakantie zit er zit jaar alleen niet in vrees ik. Helaas biologische pindakaas!
Bij thuiskomst hebben we een afgrijselijke film gekeken; The Grudge. Deze Amerikaanse remake van het het Japanse origineel was tot mijn verbazing ontzettend eng! Mijn vriend heeft het raam dicht gedaan omdat ik zo hard schreeuwde. Hij was bang dat de buren de politie zouden bellen... ik schijn heel gruwlijk te krijsen als ik schrik en om me heen te grijpen/knijpen. Niemand wilde meer naast me zitten gisteren. Zielig hè?