måndag, september 05, 2005

thuis

Halloooo Nederland! We zijn heelhuids terug gekomen van ons tripje naar La Suisse. Het was mooi en ontspannend. De gewoonlijke ingrediënten van een bevredigende vakantie vielen ons ten deel. Zon op de bol, luieren bij het zwembad, wandelen door de zonnebloemvelden, veel slapen, museumpje hier en daar, goede restaurantjes gevonden en in idyllische parkjes gelegen. En natúúrlijk heb ik mij constant vergrepen aan de goede wijn en chocolade die Zwitserland zó goed produceren kan!
We hebben drie dagen bij mijn tante in Genève doorgebracht, voordat we via het indrukwekkende Giger museum in Gruyère weer richting home sweet home zijn gereden. Het was warm onderweg. (Dank u Heer voor de airconditioning)

Op de terugweg hebben we tortelduifjes Christi en Mike in Karlsruhe ontmoet, alwaar we in een zeer mooi hotel bleven slapen. (Mét mini-bar, jawel!) Heerlijk buiten gedineerd in een restaurant wat uitkeek op een groot park. Wij hebben bewezen dat Nederlanders luidruchtiger kunnen zijn dan Duitsers, met ons geschreeuw en gelach. Toppunt was dat Christi trots liet zien hoe zij een wijnglas op haar hoofd kon laten balanceren. Voor ongeveer één seconde. Toen viel het glas in duizend stukjes op de grond. Wij lagen dubbel van het lachen, terwijl ons serveerstertje de boel mocht opruimen. Het is heerlijk om zo nu en dan de aso uit te hangen.
Vervolgens zijn we naar een typisch Duits bierfeest getogen, waar ik passion-fruit bier en banana bier en witbier met cola heb gedronken. Ja, witbier met cola. Is blijkbaar heel normaal in Karlsruhe. Bier, bier, bier, bandjes, dansen en nog een biertje. Christi heeft mij de fijne kneepjes van het openlucht-urineren aangeleerd. Ofwel, een heerlijke avond.
Zaterdag zijn we moe maar voldaan aan de terugreis begonnen. De vakantie was kort, maar krachtig. Ik schrijf dit op mijn laatste dag als vrije dame. Morgen –wat nog zo ver weg lijkt- begint de ellende weer van belachelijk vroeg opstaan en verplichtingen. Zucht.
Ik troost mij met de woorden van Rick in Casablanca;

“But we’ll always have Geneva…”




7 kommentarer:

Anonym sa...

Hannah, waar staat die gouden koe? Ik vind hem briljant!

Zo te lezen heb je een paar prima dagen in het buitenland gehad. Onthoud ze goed, die mooie dagen, want de sleur van het dagelijks leven heeft je weer te pakken voor je het weet.

Liefs!

Anonym sa...

Die randstadters en koeien... Pfff...

;)

Anonym sa...

wie is dat mooie meisje op het gras? orccc denkt jammie wat een lekker mensenvlees!!!

Anonym sa...

dat lekkers op de koe dus he, volk!!

Hannah sa...

Dat mooie meisje op het gras is Michel. Ik zal hem het compliment doorgeven. Whahaha!
Maareh... je mag best een hapje proeven hoor. ;o)

Doris sa...

Whahahahaaaa gheghe...ughe ughe..

Anonym sa...

Last van je keel meissie? hahaha wat zit je te kuchen