tijdloze vraag beantwoord

Op de site van mijn held Martin Bril kom ik regelmatig leuke dingetjes tegen:

Migreren kokosnoten? Wat is de hoofdstad van Assyrië? Weegt een heks meer dan een eend? Wat is de vluchtsnelheid van een Europese zwaluw?

Dat zijn problemen die voor altijd door het hoofd spoken van Monty Python-liefhebbers die te vaak naar The Holy Grail hebben gekeken. Maar slechts zelden gaat de Python-fan ook op zoek naar antwoorden. Jonathan Corum is de uitzondering. Hij onderzocht de tijdloze vraag:
'Just what is the airspeed velocity of an unladen swallow?'
Leerzaam hoor.

Martin bril schrijft over alledaagse dingen, zoals het kopen van nieuwe schoenen. Dat doet hij op zo een geweldige manier dat het een hele boeiende handeling wordt. Hij heeft een talent waar ik ontzettend jaloers op ben. Misschien wil hij me wel adopteren.

'Wat moet een mens anders dan werken? Een sabbatical is bedoeld om bij te tanken of op te laden. Daar heb ik helemaal geen behoefte aan. Ik ben een laatbloeier. Tot mijn vijfendertigste heb ik heel weinig uitgespookt. Ik werk eigenlijk pas de laatste vijf jaar. Als je het zo bekijkt heb ik dus al genoeg sabbaticals gehad.

En zelfs nu kun je mijn werk niet vergelijken met dat van anderen. Elke dag lever ik een stukkie aan en verder niet. Natuurlijk, er is stress en druk genoeg. Maar als ik daar geen zin in heb, ga ik over op een andere versnelling. Dan neem ik bijvoorbeeld geen los werk meer aan.

Het zou ook heel stom zijn om een jaar weg te gaan, want het gaat eindelijk goed en ik moet de kansen grijpen.Vergeet niet: ik schrijf ook om ervan te leven. Ik kan verder niks. Kijk, als je baas zeg: ga maar, ik betaal je door en na een jaar kun je achter datzelfde bureau gaan zitten, kun je zoiets wel doen. Maar dan nóg weet ik niet wat ik in dat jaar zou moeten doen.

Is er een deel van de wereldliteratuur dat ik nog niet ken? Vast, maar dan heeft het me blijkbaar nooit geboeid. Ik zou een koe kunnen houden, een huis verbouwen, een muur metselen of een hondenkennel beginnen. Dan zou ik daar tóch iedere avond een stukkie over schrijven.

Er zijn ook geen onderwerpen waar ik diep op in wil gaan. Als ik iets wil weten, kom ik daar op een middag wel achter. Daar heb ik geen jaar voor nodig. Ik geloof namelijk niet in diepte. Introspectie leidt tot niets. Alleen werken leidt tot inzicht.

Ook ik heb heus wel een diep verlangen: op het platteland wonen en de hele dag met een stok rondkeutelen. Maar dan nóg zou ik er 's avonds een stukkie over schrijven. Ik kan nu ook overal heen, iedere dag een beetje rondzwerven. En als ik het rustiger aan wil doen, ga ik drie weken op vakantie. Schrijf ik drie weken stukjes over die vakantie. Conclusie: mijn leven is één groot sabbatical.'
- Martin Bril