chemistry

uit de krant:

Waarom nou net die ene?

- 'Ze was zo buitengewoon mooi dat ik bijna hardop moest lachen... Haar borsten waren apocalyptisch, die zouden wereldrijken ten val brengen voordat ze verschrompelden...haar lichaam was een wonder van bouwkunst...Ze was buitensporig. Ze was duister, onwrikbaar royaal. Kortom, ze was goddomme te veel van het goede...die enorme paarsblauwe ogen...Eonen gingen voorbij, beschavingen kwamen en gingen terwijl die kosmische koplampen mijn onvolkomenheden uitlichtten. Elke put in mijn gezicht werd een maankrater.'
Liefde op het eerste gezicht zal zelden zo plastisch beschreven zijn als met deze woorden van Richard Burton, nadat hij de negentienjarige Elizabeth Taylor had ontmoet. Maar het overweldigende gevoel, de neiging tot overdrijving, de angst in het licht van de kosmische koplampen niet in orde bevonden te worden, zal door iedereen die hevig verliefd is worden herkend. Verliefde mensen verliezen iets van hun redelijkheid en relativeringsvermogen. Ze rusten de geliefde toe met die unieke combinatie van eigenschappen die het noodzakelijk maakt voor het eigen levensgeluk zoveel mogelijk tijd in zijn of haar aanwezigheid door te brengen. Emotionele eenwording met de geliefde lijkt, voor de duur van de verliefdheid, het enige zinnige levensdoel.
Wat maakt dat mensen verliefd worden op nou juist die ene, en niet op die even aantrekkelijke ander? In Waarom wij liefhebben probeert de Amerikaanse antropologe Helen Fisher het raadsel van de verliefdheid langs wetenschappelijke weg te doorvorsen. Ze zocht hevig verliefde mensen bij elkaar, liet ze vragenlijsten invullen en schoof ze in een scanner om hun hersenen te bekijken. Ze verzamelde gegevens over chemische reacties in de hersenen, over het gedrag van dieren en over verliefdheid in andere culturen, gedichten, verhalen en mythen.
Het levert bij elkaar heel wat wetenswaardig op. Fisher lokaliseert het hersengebied dat een rol speelt bij verliefdheid. Ze treft verhoogde dopamine- en noradrenalinespiegels aan bij verliefden, wat hun hersenen verdacht veel doet lijken op die van verslaafden. En ze vindt een verlaagde serotoninespiegel, wat aan de hand van een parallel met dwangneurotici het obsessieve karakter van verliefdheid zou kunnen verklaren. Ze laat zien dat verliefdheid een drift is en geen emotie, en draagt evolutionaire verklaringen aan voor de hevigheid en duur van verliefdheid. -

Zou je dit boek willen lezen? Ben je nieuwsgierig naar een verklaring voor je gevoelens? Ik weet het niet, meestal ben ik dat zéker, maar in dit geval voelt het net alsof ik dan een groot geheim kom te weten , een doos van pandora openmaak die dicht had moeten blijven! Zal de pijn van het gebroken hart minder worden als je weet waarom hij pijn doet?
Of, net als bij een regenboog... op het moment dat je naar zoiets moois kijkt wil je toch niet horen wat de wetenschappelijke verklaring is van dat natuurverschijnsel?
Interessant hoor jongens.

ps. plastisch of niet, die meneer burton wist wel wat hij tegen de ladies moest zeggen. ! voor een ode als deze kun je mij wakker maken.


...ondertussen in de nuchtere werkelijkheid...

Ik heb een baantje! Ik ga weer in de thuiszorg werken, oude mensjes verzorgen. Geen droombaan in de journalistiek neen, maar dat komt nog wel. Hoop ik. (hoop = goed)
Eerst even uit de rode cijfertjes komen, en daarom ga ik ook nachtdiensten draaien. Af en toe je spannende boek aan de kant leggen om een oud dametje weer in bed te leggen. *knipoog*
Het is voor 32 uur in de week. Hoewel ik de eerste weken 5 wekkers denk nodig te hebben (misschien wel 10...ik vind het vreselijk moeilijk om vroeg op te staan), heb ik er wel zin in. Ik kijk er naar uit om me nuttig te maken en om mensen die oud en eenzaam zijn het makkelijker te maken. Ik kan bovendien naar mijn werk lopen, en in de pauze kan ik naar huis om Dali uit te laten. Voor nu, niet héél vervelende omstandigheden dus.
Over een paar maanden hoop ik weer wat geld over te hebben voor ontspanning en dan kom ik iedereen die zo lief voor me is geweest de afgelopen tijd bezoeken. Dank allemaal en tot snel!