Ode aan Victor

Friendship improves happiness and abates misery, by the doubling of our joy and the dividing of our grief
--Marcus Tullius Cicero

Mijn beste vriend zei laatst tegen mij “Ik ben toch je beste vriend Hannah? Waarom heb je nog niets over mij geschreven? Dat is toch het minste wat je mij verschuldigd bent.” Zijn denken was enigszins vertroebeld door het rijkelijk vloeiende bier, maar ik zag dat hij het meende. Oei!

Nou, vooruit…

Iedereen weet dat een vicieuze cirkel niet van binnenuit doorbroken kan worden. Iemand van buitenaf moet een hand uitsteken om de geleidelijke aftakeling stop te zetten. Ik heb echt veel aan hem gehad in de diepe dalen, en de meeste pieken die ik mij kan herinneren hadden ook met hem te maken. Wij hebben samen een paar mooie momenten gedeeld.

Een onvergetelijke paddotrip, waarbij we kortstondig een andere kijk op het leven kregen, en bij het ontwaken al uren op een mesthoop bleken te liggen.

Een geweldige vakantie in Zweden, waarbij ik hem aan mijn tweede thuis heb kunnen voorstellen en hij het concept ‘mug’ leerde kennen.

Een gesjeesd bezoek aan Warner Bros Movieworld, waarna we in het hotel elkaar zwoeren dat we ontzettend uit zouden gaan, maar om half elf uitgeput, snurkend in bed lagen.

Een weekend in het bos van Gorssel, in een veel te klein tentje die blauw stond van alle joints die we samen rookten en nog dagen naschudde van onze oneindige lachkicks.

En dan was er nog ons weekendje Antwerpen, waar we de inhoud van de minibar eens goed bekeken hebben en waar Victor vier keer terug ging naar een winkel alvorens hij besloot dat ene vest te kopen. En een hete vakantie op Sicilie, waar we als kleuters met onze matchende duikbrillen uren op de bodem van het zwembad hebben gelegen, en naar een echte penisbar zijn gegaan. En natuurlijk de vele, vele uren die we al jaren samen bij de radio hebben doorgebracht.

Maar ook wanneer mijn hart weer eens gebroken was kon ik altijd bij hem terecht. En als ik ’s nachts bang ben kan ik hem bellen. Het is fijn om te weten dat iemand voor je klaarstaat, no matter what.

Wij zijn de Nederlandse spin-off van Will & Grace. Niet op het gebied van sexuele voorkeur, ik geloof dat hij wel hetero is…maar dat zou je hem zelf even moeten vragen (even pesten hoor, daar is hij ook erg gevoelig voor). We eten elke maandag samen en keuren elkaars nieuwe liefdes goed. Aan de manier waarop wij met elkaar omgaan vraagt men zich niet zelden af of wij getrouwd zijn. We kibbelen er soms op los en hebben een eigen taaltje. Met één blik kunnen we elkaar laten weten dat iemand er bijloopt als een loser. De oogopslag wordt meteen begrepen. Heerlijk is dat. Ja, we kunnen best gemeen zijn achter je rug om. Be ware!

Bij deze Victorio, ben je mijn beste vriendje, voor altijd. Wat er ook gebeurt, vergeet dat nooit!

Oh en mag ik wat geld lenen? Ik ben blut.
he he